دغدغه های یک مادر

چقدر حس و حالم عوض شده............همیشه اعتقاد داشتم بهترین سن بچه 2 تا 3 سالگیش است ..........چون خیلی شیرین زبون است ...........عاشق غلط علوط حرف زدنشون هستم ( ولی متاسفانه هانا همه چی رو درست می گه )..........وقتی داشتم صفحات چهار پنج ماهگی هانا رو می خوندم ...........احساس کردم داشتن یک نوزاد چقدر شیرین است .........اون موقع دوست داشتم هانا زودتر بزرگ شه

جه زود هانای من بزرگ شد .

نکنه زود بزرگ شه بعد بره دنبال زندگی خودش؟

نکنه دیگه به من سر نزنه ؟

نکنه من مزاحمش بشم تو زندیگیش؟......دلم براش تنگ می شه.

شاید زندگی من و باباکمال اون موقع بشه مثل قبل از به دنیا امدن هانا ............ولی ما اون موقع پیر هستیم

اصلا بچه ها بیشتر به پدر و مادر احتیاج دارند ............یا پدر مادر بیشتر به بچه ها نیاز دارند؟

تا چه سنی اونا به ما احتیاج دارند ...........از چه سنی ما به بچه ها احتیاج داریم ؟

نکنه من خل چل شدم ؟

اگه من خل چل بشم کی از هانا نگهداری کنه؟