چرا ؟؟؟

مدت هابود مي خواستم بنويسم چرا ؟

چرا از كاري كه به نظر خيليها خيلي خوب بود بيرون اومدم ؟
چرا ديگه دوست نداشتم تو يكي از بزرگترين شركت هاي نفتي كار كنم ?
لازم بود اينجا بنويسم ........هم براي خودم و هم براي دخترم...
هاناي گلم اول از همه هيچ منتي سرت نيست چون من اين تصميم رو براي خودم گرفتم هر چند براي تو هم خيلي خوب شد .....
هركسي در زندگي حرفه اي خودش سه مرحله دارد:
مرحله اول مرحله اي است كه كار ياد مي گيرد وسازمان هر جوري دلش بخواد با اون تا مي كنه.......
مرحله دوم كارش رو بلده و بايد هي بيشتر بيشتر ياد بگيره ....خوب و با علاقه كار كنه كه به مرحله سوم برسه ... حتي تو مراحلي لازم است محل كارش رو عوض كنه ... چون اونجا براي رشدش كافي نيست ... و تغييرات براي اون به منزله رشد بيشتره
اما مرحله سوم يك كارشناش خبره شده ...اينجا اون براي سازمان قيمت تعيين مي كنه ... مهره اي ارزشمند و با تجربه است ... مي تونه كارهاي مشاوره اي انجام بده ...ولي متاسفانه خيليها به اين مرحله نمي رسن.........
من در مقطع حرفه اي شغلم رشد نمي كردم....
اين براي من بديهي بود..........
كه يك تغيير بزرگ لازم است.........
روزمرگي بس بود.........
بعلاوه خودم ودخترم ومادرم ناراضی بودیم از شرایط

تو تجربه ٣١ ساله زندگي ياد گرفتم كه زندگي خيلي اسونه و خيلي لطيف
تا وقتي داره با نرمي با تو رفتار مي كنه .......ازش لذت ببر
از همه چيزش ....حتي از نفس كشيدن
من از كارم بيرون اومدم تا زيباييهاي زندگي رو بيشتر درك كنم
من دختركي ٣ ساله دارم كه مطمينم حسرت بيشتر بودن باهاش برام مي مونه
حسرت اينكه چرا غرق روزمرگي شدم
و تو كارهاي اين عروسك كوچولو و نگاه قشنگ و پاكش به اين دنياي بزرگ دقت نكردم و لذت نبردم
اين فرصتي براي من خواهد بود تا خودم رو رشد بدم
اين رشد مي تونه علمي و جسمي و فكري باشه

نمي دونم شايد شعارگونه باشه ولي من فكر مي كنم ادم وقتي از يك كوه هم داره بالا مي ره .........يك جاهايي استپ مي كنه به عقب نگاه مي كنه و به بقيه راه فكر مي كنه كه چه جوري بره بهتره
اصلا استپ مي كنه به مناظر اطرافش نگاه ميكنه و لذت مي بره

به همین راحتی ...........

من نمی دونم چه تصمیمی در اینده نزدیک می گیرم .............ولی امیدوارم خدا همونجور که همیشه راه های خوب و ویژه رو برام باز کرده بهم کمک کنه .........